Pomiar Szczęścia
Szczęście, to najbardziej pożądane dobro na świecie, a jednocześnie suma wszystkich dóbr. Marzymy o szczęściu, życzymy go sobie przy różnych okazjach, prosimy los, by nam sprzyjało.
Jednak zapytani czym jest szczęście mamy problem z udzieleniem jednoznacznej odpowiedzi.
Nic w tym dziwnego, bowiem nad tym czym ono jest od wieków głowią się filozofowie, socjolodzy i psycholodzy. Pierwsi szukają uniwersalnej definicji szczęścia. Ostatni natomiast podkreślają, że jest ono kwestią indywidualną i zależy od tego jak postrzegamy siebie, swoje otoczenie i świat.
Światowy indeks szczęścia
Obiektywne i subiektywne oznaki szczęścia w różnych miejscach wzięła pod lupę Organizacja Narodów Zjednoczonych. Oznaki te, to m.in. PKB na głowę mieszkańca, długość życia, jakość opieki socjalnej, hojność mieszkańców i swoboda dokonywania życiowych wyborów. Pod tym względem ONZ w rankingu World Happiness (raport opublikowany w 2018 ) zbadała 156 państw i stworzyła listę najszczęśliwszych miejsc na świecie.
Najszczęśliwszym krajem okazała się Finlandia. W czołówce listy znalazły się kraje skandynawskie: Norwegia, Dania, Islandia .
Kolejne miejsca należały do Szwajcarii, Holandi, Kanady, Nowej Zelandii i Australii. W rankingu szczęśliwych miejsc Polska znalazła się na 42-im miejscu, między Nikaraguą a Królestwem Bahrain. Biorąc pod uwagę fakt, że raport obejmował 156 państw – nie jest tak źle i nie mamy na co narzekać (!?).
Od pierwszego tego typu zestawienia Polska awansowała aż o 40 miejsc.
Analiza światowego indeksu szczęścia z podziałem na kontynenty, wykazała, że najwięcej szczęśliwych krajów jest w Ameryce Łacińskiej, a najmniej w Afryce. Europa plasuje się w środku tej stawki. Z kolei region Azji i Pacyfiku okazał się najbardziej zróżnicowany pod względem wskaźnika szczęścia w poszczególnych krajach.
Czy szczęście da się zmierzyć?
Naukowcy od lat próbują zmierzyć szczęście. Zdaniem jednego z najsłynniejszych amerykańskich ekonomistów Jeffreya Sachsa zajmującego się również redukcją biedy i ubóstwa na świecie, szczęście uzależnione jest nie tylko od tego, na jakim poziomie materialnym się żyje. Sachs twierdzi, że mieszkańcy krajów bogatych i rozwiniętych wydają się szczęśliwsi, ale nie zawsze tacy są.
Twierdzenia Sachsa znajdują odbicie w wielu pracach naukowych dotyczących szczęścia. Uczeni rozkładają szczęście na czynniki pierwsze, to znaczy na społeczne i prywatne. Społecznymi czynnikami szczęścia są m.in. rozwinięty rynek pracy, niski poziom korupcji, stabilne zatrudnienie, wolność osobista, bezpieczeństwo i dostęp do edukacji. Prywatne czynniki szczęścia to m.in. zdrowie psychiczne, zdrowie fizyczne i umiejętność życia dla innych. Rolę altruizmu w poczuciu szczęścia szczególnie akcentują trzej panowie zajmujący się nim od lat – Layard, Sachs i Helliwell.
Oni i wielu innych uczonych zajmujących się szczęściem radzą politykom, by w miejsce pomiaru produktu krajowego brutto wprowadzili pomiar poziomu krajowego szczęścia.