Jak być optymistą? 7 razy więcej optymizmu.

Jak być optymistą

Jestem optymistą. Bycie kimkolwiek innym nie zdaje się być do czegokolwiek przydatne.

Winston Churchill

Jak być optymistą? Optymizm, to postawa życiowa, którą charakteryzuje pozytywne podejście do wszystkiego co nas spotyka. Jej przeciwieństwem jest pesymizm, czyli akcentowanie i skupianie się głównie na tym, co w życiu negatywne. Optymistyczne nastawienie do życia od dawna jest źródłem zainteresowania psychologów. „Optymizmu można się nauczyć” – oto twierdzenie i tytuł książki Martina Seligmana – twórcy psychologii pozytywnej, kładącej nacisk na znaczenie i wpływ optymistycznego myślenia na jakość życia. Nie od dziś wiadomo, że optymistom żyje się łatwiej. Skoro tak – najwyższy czas zaliczyć się do ich grona. Zapraszam na praktyczną i przydatną lekcję optymizmu!

Być optymistą to wiedzieć , że nie musi pójść źle

Ucząc się mądrego i poprawiającego samopoczucie podejścia do życia najlepiej zacząć od odrzucenia skrajności.

Po pierwsze: odrzuć skrajności!

Skrajny optymista chodzi z głową w chmurach i może przewrócić się o coś, czego nie zauważy przed swoimi nogami. Innymi słowy, wierząc, że wszystko i zawsze będzie mu sprzyjać, może poważnie potknąć się o pierwszą życiową przeszkodę, która okaże się nie do pokonania. Skrajny pesymista ma spuszczoną głowę, przez co nie widzi tego co ma przed sobą i wokół siebie. Innymi słowy, patrząc w dół nie dostrzega własnych szans i możliwości.

Umiarkowany optymizm nie pozbawiony przewidywania i realnego spojrzenia na świat, to postawa, w której głowa i oczy zwrócone są na wprost. Wszystko dobrze widać, bo pole widzenia jest szerokie. Umiarkowany optymizm zwany przez Martina Seligmana po prostu optymizmem jest lepszy od umiarkowanego pesymizmu. Dlaczego? Ponieważ jest realnym widzeniem rzeczywistości z przewagą nadziei na przyszłość i umiejętnością dostrzegania dobrych stron życia niezależnie od tego, że nie wszystko co nas spotyka uważamy za dobre.

Paradoksalnie, u podstaw mądrego optymizmu leży zgoda na to, że życie nie zawsze jest takie jak tego chcemy. Martin Seligman radzi odrzucić skrajności typu „wszystko będzie dobrze” i „wszystko będzie źle”. Zamiast nich proponuje podejście optymistyczne zawierające się w twierdzeniu: nie wszystko pójdzie źle, przecież jestem optymistą!

Optymistyczne myśli to nasze pozytywne emocje

Martin Seligman twierdzi, że optymizm jest sposobem, w jaki wyjaśniamy sobie pomyślne i niepomyślne okoliczności życiowe.

Po drugie: złap swoje myśli!

Aby móc wyjaśniać je w sposób budujący, wzmacniający i zasilający, trzeba dostrzec związek między myślami pojawiającymi się w określonych okolicznościach, a wywoływanymi przez nie emocjami. Emocjonalny wydźwięk spotykających nas zdarzeń jest pozytywny, negatywny lub neutralny.

Znamy go, uświadamiamy sobie i umiemy określić. Inaczej jest z myślami, które pojawiają się w naszej głowie w związku z jakimś zdarzeniem. Przelatują tak szybko, że nie udaje się ich uchwycić, a to właśnie one nadają emocjonalny wydźwięk różnym wydarzeniom. Emocjonalny skutek poszczególnych wydarzeń można zmienić uświadamiając sobie i przyglądając się poprzedzającym je myślom. Inaczej mówiąc, przekonanie o jakimś wydarzeniu wpływa na to jak się z nim i po nim czujemy. Większość z nas ma tendencję do postrzegania różnych wydarzeń bardziej negatywnymi niż są naprawdę.

Seria negatywnych przekonań o danym wydarzeniu niepostrzeżenie przechodzi w lawinę negatywnych emocji. W optymistycznym podejściu do życia proponowanym przez Seligmana chodzi o uchwycenie i przerwanie strumienia nieuświadomionych i negatywnych przekonań, które zmieniają emocjonalny wydźwięk poszczególnych wydarzeń życiowych. 

Jutro może być inaczej. Jak być optymistą?

Chcąc stać się optymistą, myśląc o poszczególnych wydarzeniach, staraj się nadawać charakter stały tym pomyślnym, a tymczasowy niepomyślnym.

Po trzecie: zrozum myślowe wymiary wydarzeń!

Zdaniem twórcy psychologii pozytywnej, przed pojawieniem się emocji związanych z danym wydarzeniem w myślach nadajemy mu trzy wymiary.

Myślenie optymistyczne. Stałość

Polega ona na przypisywaniu poszczególnym wydarzeniom charakteru stałego lub tymczasowego. Myślenie optymistyczne to przypisywanie stałego charakteru wydarzeniom pomyślnym, a tymczasowego niepomyślnym. Na przykład: projekt nie wyszedł. Myśląc optymistycznie, powiemy sobie: tym razem się nie udało. Myśląc pesymistycznie, powiemy sobie: jak zwykle się nie udało. Gdy projekt pójdzie świetnie, myśląc optymistycznie powiemy sobie: znowu się udało, kolejny raz się sprawdziłem. Myśląc pesymistycznie, powiemy sobie: tym razem wyszło, akurat się udało.

Myślenie optymistyczne. Zasięg

Polega on na nadawaniu poszczególnym wydarzeniom zasięgu lokalnego lub uniwersalnego. Zasięg lokalny ogranicza się do danego wydarzenia i związanej z nim sfery życia. Zasięg uniwersalny wychodzi poza jedno i drugie. Myślenie optymistyczne to nadawanie zasięgu uniwersalnego zdarzeniom pozytywnym, a lokalnego negatywnym. Wracając do nieudanego projektu, myśląc optymistycznie powiemy: tego typu projekty nie są moją najlepszą stroną. Myśląc pesymistycznie, powiemy: nie nadaję się do robienia projektów. Przy udanym projekcie myśląc optymistycznie, powiemy: jestem dobry w projektach. Myśląc pesymistycznie, powiemy: tylko takie projekty mi się udają. Chcąc stać się optymistą, myśląc o poszczególnych wydarzeniach, staraj się nadawać zasięg uniwersalny tym pomyślnym, a lokalny niepomyślnym. 

Myślenie optymistyczne. Personalizacja

Polega ona na przypisywaniu wpływu na wydarzenia i ich rezultaty sobie lub okolicznościom zewnętrznym. Myślenie optymistyczne polega na przypisywaniu sobie wpływu na wydarzenia pozytywne, a okolicznościom zewnętrznym wpływu na wydarzenia negatywne. Przy nieudanym projekcie, optymista nie obarczy winą tylko siebie, lecz znajdzie okoliczności zewnętrzne, które przeszkodziły w odniesieniu sukcesu. Pesymista odwrotnie: za całe niepowodzenie obwini tylko siebie. Przy udanym projekcie optymista określi osobisty wpływ na osiągnięty sukces. Pesymista, przypisze go jedynie okolicznościom zewnętrznym. Chcąc stać się optymistą staraj się dostrzegać osobisty wpływ na pozytywny przebieg różnych wydarzeń.

Optymizm docenia małe i proste rzeczy

Pesymiści nie doceniają drobnych szczęść, które zdarzają się na co dzień. Dostrzegają za to drobne nieszczęścia, wyolbrzymiając je i przysłaniając nimi całą resztę.

Po czwarte: doceń drobiazgi!

Chcąc być optymistą, każdego dnia wieczorem pomyśl o tym, co pozytywnego otrzymałeś od życia. Doceń małe i zwyczajne rzeczy i nie marnuj czasu na czekanie na te wielkie. Zanim wygrasz w totolotka, doceń, że starcza ci na codzienne wydatki. Zanim znajdziesz wymarzoną pracę, pomyśl, co daje ci ta, którą masz; w międzyczasie zacznij szukać tej idealnej. 

Chcąc być optymistą gromadź swoje osiągnięcia

Po piąte: nie porównuj się z innymi!

Porównując się z innymi zawsze znajdziesz lepszych od siebie pod jakimś względem. Automatycznie czujesz się gorszy, bo nie masz tego, co mają inni. Chcąc być optymistą, zacznij dostrzegać i gromadzić własne osiągnięcia i sukcesy. Zapisuj je. Porównuj siebie z wczoraj z sobą z dziś.

Jak zostać optymistą? Pamiętaj aby częściej się uśmiechać

Po szóste: dbaj o dobry nastrój!

Nasze nastawienie do życia związane jest z tym jaki nastrój w nas dominuje. Jak zostać optymistą?Chcąc być optymistą, dbaj o to, by mieć dobry nastrój. Korzystaj z drobnych przyjemności i okazji do weselenia się i śmiania. Spotykaj się z ludźmi umiejących dostrzec jasne strony codzienności. Przyglądaj się im.

Bądź życzliwy dla innych

Życzliwość do ludzi nie oznacza, że wszystkich lubimy, ale że wszystkim dobrze życzymy

Po siódme: bądź życzliwy ludziom!

. Będąc życzliwi dla innych sami zaczynamy się lepiej czuć i z większą nadzieją spoglądamy w przyszłość. Jak zostać optymistą? Chcąc być optymistą, zamiast głównie potępiać i krytykować innych, uruchom w sobie pokłady życzliwości. Widząc ludzi lepszymi, widzisz tak cały świat.